"Даңқты маршал, Кеңес Одағының Батыры атағын 4 мәрте иеленген Г.Жуков соғыстан кейін өзінің атақты «Воспо­минания и размышления» атты кітабын жазады. Осы кітаптың екі нұсқасы болған. Алғашқысы 1969 жылы жарық көреді. Сонда былай деп жазады: «30 сәуір күні сағат 15 шамасында менің ко­мандалық пунктіме командарм Кузнецов телефон шалып, – Рейхстагта – Қызыл ту. Ура, жолдас маршал! – деген қуа­нышты хабар жеткізді» (Воспомина­ния и размышления, М., 1969, 655-бет). Мұны біз тудың түс кезінде тігілгенін дәлел­дейтін бесінші құжатқа жатқы­замыз. Алайда уақыт өте келе, маршал­дың өзіне пікірін өзгертуге мәжбүр еткен, ресми дерекпен сәйкес келмей қалады ғой. Мына менің қолымдағы кейінгі 1974 жылғы басылымы. Мұнда ол оқиға: «21 сағат 50 минутта сержант М.Егоров пен кіші сержант М.Кантария армияның Әскери Кеңесі тапсырған Жеңіс туын Рейхстагтың бас күмбезіне тікті. Рейхс­тагты алуға бағытталған тарихи ша­буылды өзі бақылап тұрған 3-Екпінді армияның қолбасшысы В.Кузнецов дереу менің командалық пунктіме теле­фон шалып: «Рейхстагта – Қызыл ту! Ура, жолдас маршал!» деген қуанышты хабарды жеткізді», – болып өзгертілді. Мінеки, осының барлығы қитұрқы саясаттың кесірінен болған дүние. Ста­линге жағыну үшін, ұлы орыс халқын кө­тере дәріптеу мақсатында бұрмалан­ған, қолдан жасалған тарих. Қошқарбаев – қазақ, Булатовтың түбі – татар. Екеуі де баяғы «Алтын Орданың» ұрпағы. Екеуі Жеңіс туын тігеді. Штабта отыр­ғандар мұндайды қалай қисын. Бұл Ұлы орыс халқының соғысы, сол ұлылар­дың жеңісі болуы керек деп ойластырған. Бүгінгі Ресейдің тарихшылары Рейхс­тагқа ту 14.25-те тігілгенін ақыры мо­йын­дады, ақиқат кешіксе де ақыры жет­ті. Ал мына құжаттар мен жаңа сізге келтіріп отырған құжаттар олардың қо­лын­­да болмаған. Мұның барлығы «сек­рет­ный архив» деп бұрыштама соғылған құпия жерде жат­қан. Бұл құжаттар тек 2005 жылы жарыққа шыға бастады"...